وبلاگ مرکزی تحقیقات و نوشته‏های

وقتی انیس لحظه‌ی تنهایی‌ام توئی

تنها دلیل اینکه من اینجائی‌ام توئی

ما در کنار صحن شما تربیت شدیم

داریم افتخار که همشهریت شدیم

مرغ خیال سمت حریمت پریده است

یعنی به لوح عشق همین‌جا رسیده است

حالی نگفتنی به دلم دست می‌دهد

در هر نماز مسجد اعظم کنار تو

زیباترین خاطره‌هامان نگفتنی است

تصویر صحن خلوت و باران نگفتنی است

از ما بجز بدی ندیدی ببخشمان

از دست ما چه‌ها که کشیدی ببخشمان